مقایسه‌ میزان آگاهی والدین، دانش‌آموزان و معلمان ابتدایی درباره بعد محیط‌زیستی توسعه پایدار

هدف پژوهش، شناسایی میزان آگاهی والدین، دانش­آموزان و معلمان مدارس دوره دوم ابتدایی شهرستان نهاوند درباره بعد محیط‌زیستی توسعه پایدار و تفاوت بین آنها است. پژوهش، ازنظر هدف کاربردی و روش پژوهش آمیخته­ (کمی و کیفی) بود. به‌منظور گردآوری داده­ها از دو روش پرسش‌نامه و مصاحبه استفاده شد. جامعه پژوهش، دانش­آموزان (دختر و پسر) پایه ششم ۱۲۹۰ نفر، والدین (مادر یا پدر) ۱۲۹۰ نفر و معلمان (مرد و زن) دوره دوم ابتدایی شهرستان نهاوند ۱۴۸ نفر. با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی ساده و بر اساس فرمول کوکران والدین 296 نفر، دانش­آموزان 296 نفر و معلمان 107 نفر (برای پرسش‌نامه) به‌عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. روایی ابزار پژوهش (پرسش‌نامه و مصاحبه) توسط اساتید تأیید شد. پایایی توسط آزمون کرونباخ برای پرسش‌نامه والدین، دانش­آموزان و معلمان به ترتیب ۸۰/0، ۸۳/0 و ۹۰/0 برآورد شد. برای تحلیل استنباطی از آزمون t (مقایسه میانگین­ها) و همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که میزان آگاهی معلمان بیش از والدین و دانش ­آموزان است و ازنظر جنسیت، بین والدین، دانش­ آموزان و معلمان ازلحاظ سطح آگاهی محیط‌زیستی تفاوت معنادار وجود دارد. وضعیت معلمان و والدین ازلحاظ سابقه تدریس، رشته تحصیلی و سطح تحصیلی بررسی شد. پس از بررسی پرسش‌نامه­ ها، به‌منظور رفع ابهامات یافته­ های پرسش‌نامه ­ها و در پاسخ به چرایی پرسش‌های پژوهش از هر سه گروه مصاحبه به عمل آمد. دلیل آگاهی بیشتر معلم‌ها در مورد محیط‌زیست و توسعه پایدار، آموزش‌های ضمن خدمت، تحصیلات و مطالعه بیشتر آنها نسبت به دو گروه دیگر بود.